สูตรสล็อตฟรีทุกค่าย ในชีวิตและในนิยายชุดที่เราสวมใส่ในการชุมนุมทางสังคมสามารถทําให้เรารู้สึกมีพลังหรือละอายใจ โรซาลินด์ จาน่าสํารวจอุบัติเหตุที่เลวร้ายที่สุดและดีที่สุด
ฝ่ายมักจะเป็นดินแดนสุกงอมสําหรับความล้มเหลว ท่ามกลางการเต้นรําและการพูดคุยและการเผชิญหน้าใหม่ อาจมีกลุ่มแห่งความวิตกที่มืดมนและยิ่งใหญ่อยู่ภายในตัวคุณเกี่ยวกับวิธีการที่เป็นไปได้ทั้งหมดที่ตอนเย็นอาจผิดพลาดได้ คุณอาจมาถึงในเวลาที่ไม่ถูกต้องและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรหรือจะวางตัวเองไว้ที่ไหน คุณสามารถดื่มมากเกินไป คุณอาจพูดน้อยเกินไป บางทีคุณอาจเป็นคนประเภทที่เงียบและถอยกลับเข้าด้านในในเหตุการณ์ดังกล่าวดูคนอื่นหัวเราะและเหินไปรอบ ๆ ได้อย่างง่ายดายที่คุณอิจฉาอย่างสิ้นหวัง คุณอาจ ตระหนัก ในบางจุดหรือพยายามที่จะไม่ ตระหนักว่าคุณอยู่ที่ด้านล่างของคําสั่งจิกกัดทางสังคมการปรากฏตัวของคุณให้ความสงสารมากกว่าความสุข คุณอาจทําให้ทุกอย่างแย่ลงด้วยการสวมชุดที่ผิดประเภทความหวังทั้งหมดสําหรับคืนแห่งความเย้ายวนใจในเทพนิยายพุ่งเข้านาทีที่คุณเข้าไปในห้องและสังเกตเห็นความไม่ลงรอยกันระหว่างชุดของคุณกับคนอื่น ๆ
ความรู้สึกที่เจ็บปวดและการเปิดเผยครึ่งเดียวทั้งหมดนี้เป็นความรู้สึกที่มีประสบการณ์อย่างรวดเร็วโดย Aroon St Charles ผู้บรรยายที่ไร้เดียงสาอย่างหลอกลวงของนวนิยายเรื่อง Good Behavior ของมอลลี่ คีน ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1981 และออกจําหน่ายอีกครั้งเมื่อเดือนที่แล้วโดย New York Review Books ภาพยนตร์ตลกเรื่องมารยาทที่ได้รับการคัดเลือกจาก Booker ของ Keane นั้นเยือกเย็น ยอดเยี่ยม และมักจะเลวทรามในอารมณ์ขันของมัน ตั้งอยู่ในโลกที่พังทลายของชนชั้นสูงแองโกล – ไอริชในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 มันมีตัวละครที่หมกมุ่นอยู่กับ – และมักล้มเหลว – ความต้องการของรสนิยมความยับยั้งชั่งใจและพฤติกรรมที่ดี
Aroon ผู้ซึ่งถูกแม่ของเธอใส่ร้ายป้ายสีมากและหมดหวังในความรักจากพ่อของเธอถ่ายทอดเรื่องราวของการเลี้ยงดูบนเปลือกโลกของเธอด้วยความตรงไปตรงมาที่น่าอึดอัดใจ ในฐานะหญิงสาวที่เหงาเธอรู้สึกยินดีกับคําเชิญให้เข้าร่วมงานบอลที่จัดขึ้นโดยครอบครัวท้องถิ่นอื่น ขนาดและส่วนสูงของเธอเป็นเรื่องของหนามบ่อยครั้งจากแม่ของเธอดังนั้นการแต่งกายจึงเต็มไปด้วยดินแดนแล้ว อย่างไรก็ตาม เธอมีชุดที่ตัดเย็บมาเป็นพิเศษสําหรับงานนี้ – ลูกกวาดของชีฟองสีชมพูและลูกไม้สีทองที่ทําให้เธอรู้สึก “ไม่น่าเชื่อ” ผู้บรรยายจ้องมองเงาสะท้อนของเธอในกระจกด้วย “ตัวสั่นแห่งความสุข” ที่หายาก
อย่างไรก็ตามเวทมนตร์ของชุดนี้มีอายุสั้น สูตรสล็อตฟรีทุกค่าย
แม่ของเธอไม่สนใจมัน พ่อของเธอสุภาพอย่างเจ็บปวดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเมื่อเธอปรากฏตัวในงานปาร์ตี้เร็วเกินไปโดยคนอื่น ๆ ยังคงแต่งกายด้วยเสื้อผ้ากลางวันของพวกเขา (ผู้ชายในแจ็คเก็ตผ้าทวีดและผู้หญิงในไข่มุกและคาร์ดิแกน) มันเป็นจุดเริ่มต้นของคืนที่กําหนดโดยการรับรู้อันน่าสะพรึงกลัวของผู้อ่านเกี่ยวกับความล้มเหลวของ Aroon ที่จะพอดี
ส่วนหนึ่งของความเฉลียวฉลาดของ Keane ในพฤติกรรมที่ดีมาจากความไม่ลงรอยกันระหว่างสิ่งที่ Aroon สังเกตเห็นและสิ่งที่ผู้อ่านเข้าใจ ต่อมา เมื่อคนอื่น ๆ เปลี่ยนไปในที่สุดเธอถือว่าชุดสีขาวของนักปาร์ตี้อีกคน “ค่อนข้างน่ากลัว” เพราะ “ตรงเหมือนปินาเฟอร์” เนื่องจากฉากนี้เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1920 ผู้ชมอาจรับรู้ถึงสไตล์ที่เรียบง่ายของชุดนี้เมื่อเทียบกับฟองผ้าของ Aroon แต่เธอไม่ทํา อย่างไรก็ตามความรู้สึกไม่สบายของเธอนั้นชัดเจน: “ฉันยืนหยัดยิ้มบีบอัดจมอยู่ใต้น้ําด้วยความสุภาพ ปวดเมื่อยในความโดดเดี่ยวของฉัน; ปรารถนาที่จะอยู่คนเดียว ที่จะออกไป; ที่จะเป็นคนของวันพรุ่งนี้”
คืนนี้มีเหตุการณ์มากมายที่จบลงด้วยการอาเจียนและการตายของครอบครัวอย่างมาก แต่ขอให้เราจดจ่ออยู่กับชุดของ Aroon นานขึ้นอีกสักครู่ มันเป็นตู้เสื้อผ้าที่กว้างใหญ่และเป็นเงามืดของเสื้อผ้าสมมติที่ทรยศต่อเจ้าของของพวกเขา สําหรับฉากวรรณกรรมทุกฉากที่เน้นพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงของแฟชั่น – ลองนึกถึงชุดเดรสและรองเท้าแตะแก้วของซินเดอเรลล่า หรือการแลกเปลี่ยนเพศและการปลอมตัวมากมายของเช็คสเปียร์ – มีอีกฉากหนึ่งที่เน้นการทดลองชุดที่ละเอียดกว่าและใส่ใจตนเองมากขึ้นซึ่งทําให้ผู้สวมใส่รู้สึกอึดอัดและละอายใจ ฉากเหล่านี้ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในที่สาธารณะและมีฉากจํานวนมากในงานปาร์ตี้
เวลาปาร์ตี้
เวอร์จิเนียวูล์ฟเป็นนักพงศาวดารที่ยิ่งใหญ่อีกคนหนึ่งของภัยพิบัติแฟชั่น ตัวละครของเธอมักพบว่าเสื้อผ้าเป็นที่มาของความสงสัยและความทุกข์ยาก – และไม่มีอะไรมากไปกว่า Mabel Waring ตัวเอกของเรื่องสั้นเรื่อง The New Dress ในปี 1924 ของเธอ เช่นเดียวกับ Aroon Mabel รู้สึกยินดีกับโอกาสของงานปาร์ตี้ที่กําลังจะมาถึง โดยมอบหมายชุดที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก “หนังสือแฟชั่นเก่าของแม่ของเธอ” ที่ทําให้เธอรู้สึก “มีความสุขเป็นพิเศษ” เมื่อลองครั้งแรก นอกจากนี้สําหรับ Aroon มันเป็นทางเลือกที่ผิดของเสื้อผ้า อย่างไรก็ตาม Mabel ตระหนักถึงข้อผิดพลาดของเธอทันที: ตกใจกับสิ่งที่เธอเหลือบมองในกระจกขณะที่เธอเข้าไปในงานปาร์ตี้แทบจะไม่กล้าเผชิญหน้ากับ “ชุดผ้าไหมสีเหลืองอ่อนที่ล้าสมัยอย่างงี่เง่าพร้อมกระโปรงยาวและแขนเสื้อสูง” ที่ดูเหมือนเป็นความคิดที่ดีจนถึงช่วงเวลาที่เธอมาถึง
สําหรับ Mabel ชุดนี้ทําให้เกิดความเกลียดชังตนเองและความไม่แน่นอน: “ในครั้งเดียวความทุกข์ยากที่เธอพยายามซ่อนไว้เสมอความไม่พอใจอย่างลึกซึ้ง – ความรู้สึกที่เธอมีตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กของการด้อยกว่าคนอื่น – ตั้งไว้กับเธอ” เธอเดินผ่านงานปาร์ตี้ที่จินตนาการว่าตัวเองเป็นแมลงวันคลานไปรอบ ๆ ขอบจานรองล้อมรอบด้วย “แมลงปอ” และ “แมลงที่สวยงาม” ที่บินผ่านมาและสวม “น่ารัก, เกาะติดสีเขียว” ในขณะที่เธอคนเดียวได้รับการแก้ไขด้วยความสยองขวัญที่แท้จริงและธรรมดาของ สิ่งมีชีวิตของเธอเอง เธอกลับมาที่ชุดของเธอครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อเห็น สี และเงาของมันยืนยันทุกสิ่งที่เธอเกลียดชังเกี่ยวกับตัวเองตั้งแต่แม่ของเธอไปจนถึงอายุของเธอไปจนถึงภูมิหลังในชั้นเรียนของเธอและปรารถนาอย่างยิ่งที่จะเป็น “คนใหม่” ที่ทิ้งกุญแจมือของประวัติศาสตร์และการดํารงอยู่ของ Mabel Waring และไม่เคยคิดถึงเสื้อผ้าอีกเลย สูตรสล็อตฟรีทุกค่าย
Credit by :